Al gemerkt? De Kern lanceerde deze lente een nieuwe baseline die krachtig & gebald samenvat waar wij voor staan.

#cultuurwerkt refereert aan de wijze waarop wij erin slagen om met onze kleine infrastructuur (als enige Antwerpse schouwburg beschikken we slechts over één zaal, en wel eentje met een capaciteit van ‘slechts’ 350 stoelen) toch gigantisch veel activiteiten te organiseren én jaarlijks een tsunami aan tickets te verkopen. Tussen september en juni zal je in De Kern nooit meer dan één ‘vrije’ dag per week tegenkomen want een schouwburg is een cultuurwinkel. En winkels moeten draaien.

Voorts staat #cultuurwerkt stil bij de zaligmakende aspecten van cultuur. Pakweg een theatervoorstelling meepikken, dat zorgt voor verdieping in je leven, nieuwe inzichten, reflectie, onthaasting, ontmoeting met anderen… Maar in de eerste plaats wil #cultuurwerkt benadrukken dat artiesten die hier en nu in Vlaanderen een carrière trachten op te bouwen, werkbeesten zijn. Ze plooien zich doorgaans dubbel en driedubbel. Ze smijten zich met een overgave die niet van deze wereld lijkt en waarom? Niet voor het grote geld. Neen, ze jagen een droom na. Ze smijten zich omdat ze niet anders kunnen.

In de week dat de cultuurkaternen van de kranten, uw en mijn Facebook-, Twitter- en Instagramtijdslijnen volstonden met veel verbaal geweld, armengezwaai en oeverloze argumenten heen en weer over het verwijderen of terughangen van een paar schilderijen waar in geen honderd jaar één iemand in alle rust naar gekeken heeft, was Compagnie Lodewijk/Louis te gast in De Kern.

Op maandag bouwden ze het decor op, hingen ze licht in en installeerden ze het geluid. Op dinsdag en woensdag repeteerden ze zich te pletter, op donderdag speelden ze een try-out voor leerlingen van Sint-Ursula en op vrijdag en zaterdag gingen ze tweemaal in avondpremière met HAMLET/HAMLETSSON.

Drie reflecties over deze premièreweek:

• De inzet en gedrevenheid van Yves De Pauw, Hanne Torfs en Iris Van Cauwenbergh (de artistieke kern van Lodewijk/Louis) is ongezien. Daar bestaan geen woorden voor. Hoe ze erin slagen om zonder subsidies (dat Vlaanderen hun aanvraag niet honoreerde is veelzeggend voor de wijze waarop wij met ons kunstenveld omgaan: het moet Instagramwaardig zijn of het zal niet zijn) een doortastende bewerking van Hamlet te maken, op maat van pubers en adolescenten in 2023 – het was van Piet Arfeuilles Hamlet voor HETPALEIS geleden (2007? 2008?) dat ik zo hard van m’n sokken werd geblazen. Ook die versie was doortastend, brutaal en energiek als een geiser, alleen: HETPALEIS smeet daar toen een bak geld tegenaan, zoals het hoort. Lodewijk/Louis realiseerde deze productie zowat volledig op eigen houtje…  
  
  
• Yves De Pauw is niet alleen een goeie acteur en regisseur, maar vooral ook: een literaire gigant. Zoals Michelangelo standbeelden tevoorschijn toverde uit een blok marmer (het beeld zit er al in, je moet alleen het teveel aan steen wegkappen), zo haalt hij enkele gebundelde thematieken uit de brontekst tevoorschijn in een vertaling/hertaling naar de leefwereld van jongeren mét behoud voor de originele versvoet: faut le faire. Kan iemand die man een paar Ultima’s geven?
  
  
• De leerlingen van Sint-Ursula die donderdag kwamen kijken naar de try-out, maakten achteraf op school dit filmpje. Er bleef het een en ander hangen, dat zie je wel. Een mooier eerbetoon aan de inzet van Lodewijk/Louis is niet denkbaar.